สำรวจประวัติศาสตร์อารมณ์ความรู้สึกนึกคิดว่าด้วย “ความซื่อสัตย์” ที่แปรเปลี่ยนไปตามบริบทของสังคมไทยจากยุคจารีตสู่ยุค “คนเท่ากัน” ทำความเข้าใจมิติอันหลากหลายและพร่ามัวของ “ความซื่อสัตย์” ในฐานะระบอบอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดที่ส่งอิทธิพลต่อทั้งรัฐและประชาชน เพื่อหาคำตอบร่วมกันว่า “ความซื่อสัตย์” อันมีความหมายขัดแย้งใน “สังคมคนดี” นี้ก่อรูปขึ้นมาอย่างไร และสังคมจะเดินหน้าต่อไปได้หรือไม่ภายใต้ “ความซื่อสัตย์” แบบที่รัฐปรารถนา