หนังสือเล่มนี้มิใช่เพียงการเล่าเหตุการณ์ผ่านตัวอักษร ทว่ายังผสมผสานการตีความ “ภาพ” เพื่อฉายหน้าประวัติศาสตร์ที่ยังมืดมิดหรือเก็บซ่อนความนัยบางอย่างไว้ออกมา ดังที่ ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ กล่าวถึงภารกิจของหนังสือเล่มนี้ว่าคือการ “ยกก้อนหินแห่งความมืดมิดออกไปจากวาบหนึ่งของความทรงจำที่ยังสามารถหาได้” จากยุคเผด็จการทหารครองเมืองสู่ 14 ตุลาฯ ประวัติศาสตร์ระยะนี้ถูกมองด้วยเลนส์ใหม่ ทั้งภาพถ่าย พาดหัวข่าว ตลอดจนผลงานศิลปะ ต่างสะท้อนภาพจำ ความทรงจำ ความรู้สึกนึกคิด เสียง และอารมณ์ในช่วงเวลาแห่งการปฏิวัติอันแสนสั้นออกมา