รวมบทความงานศึกษาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ในช่วง พ.ศ. ๒๔๗๕-๒๔๙๐ ซึ่งทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ทางการเมืองในเชิงอุดมการณ์บางอย่างที่มีลักษณะเฉพาะตัว จนสามารถแยกออกมาเป็นยุคสมัยทางศิลปะและสถาปัตยกรรมอีกยุคสมัยหนึ่ง ซึ่งผู้เขียนได้นิยามชื่อเรียกใหม่ว่า ศิลปะและสถาปัตยกรรมคณะราษฎร เป็นที่น่าเสียดายนักวิชาการทางประวัติศาสตร์ศิลปะและสถาปัตยกรรม ต่างพากันละเลยหรือหลงลืมที่จะศึกษาและประเมินผลกระทบจากการปฏิวัติ ๒๔๗๕ ที่มีต่อวงการศิลปะและสถาปัตยกรรม สาเหตุของการละเลย ผู้เขียนกล่าวว่า คงต้องพิจารณาในบริบททางประวัติศาสตร์การเมืองเป็นสำคัญ โดยเฉพาะแนวความคิดและอุดมการณ์ทางการเมืองหลังการล่มสลายของคณะราษฎร และการกลับมาของกลุ่มอนุรักษ์นิยม จวบจนถึงปัจจุบัน ซึ่งมีลักษณะที่เป็นคู่ตรงข้ามกับแนวคิดและอุดมการณ์ของคณะราษฎรอย่างชัดเจน สารบัญ - งานฉลองพระนครครบ 150 ปี : อนุสาวรีย์สุดท้ายในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ - เมรุคราวกบฏบวรเดช : เมรุสามัญชนครั้งแรกกลางท้องสนามหลวง - วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน : วัดสัญลักษณ์ประชาธิปไตยยุคคณะราษฎร - ศิลปะคณะราษฎร 2475-2490 - งานฉลองรัฐธรรมนูญ - สถาปัตยกรรมคณะราษฎร : คุณค่าทางประวัติศาสตร์ต่อการอนุรักษ์ - บรรณานุกรม